ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΕΚΦΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΜΑΚΡΑΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΕΦΑΛΟΥ
(SLAP Lesion)
Ο δικέφαλος βραχιόνιος μυς είναι ο ισχυρός μυς που έχουμε στο βραχιόνιο και είναι ο κύριος «εργάτης» για τη κάμψη του αγκώνα. Όπως περιγράφει και το όνομά του έχει δύο κεφαλές, εκ των οποίων η μια εκφύεται από την κορακοειδή απόφυση (βραχεία κεφαλή) και η άλλη από την κορυφή της ωμογλύνης (μακρά κεφαλή). Ο τραυματισμός της εκφύσεως της μακράς κεφαλής είναι μια ιδιαίτερη νοσολογική οντότητα που διεθνώς ονομάζεται SLAP Lesion (Superior Labral tear from Anterior to Posterior). Στην ουσία έχουμε απόσπαστική βλάβη της εκφύσεως του τένοντα της μακράς κεφαλής που συνδυάζεται με ρήξη του άνω τμήματος του επιχειλίου χόνδρου μπροστά και πίσω από τη μακρά κεφαλή. Η παθολογία δεν είναι ιδιαίτερα συχνή (αφορά περίπου το 5% των τραυματισμών του ώμου) και συναντάται συνήθως σε αθλητές που χρησιμοποιούν τα χέρια τος σε επίπεδο υψηλότερο από τους ώμους (overhead). Ο μηχανισμός κάκωσης είναι επαναλαμβανόμενες ρίψεις, πτώση ή απότομη σύσπαση του δικεφάλου. Σε μεγαλύτερης ηλικίας άτομα συνδυάζεται με ρήξη του υπερακανθίου. Η διάγνωση έγινε εφικτή τα τελευταία σχετικά χρόνια με την ανάπτυξη των αρθροσκοπικών τεχνικών στον ώμο, καθώς η ορατότητα στη περιοχή είναι πολύ περιορισμένη στις κλασσικές ανοικτές χειρουργικές επεμβάσεις. Υπάρχουν πολλές ταξινομήσεις των βλαβών αυτών, στηριζόμενες στα αρθροσκοπικά ευρήματα.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Το κύριο σύμπτωμα είναι ο πόνος, μετά από ιστορικό τραυματισμού στη περιοχή του ώμου, αν και συνήθως υπάρχει χρονική απόσταση από τον τραυματισμό και την έναρξη των συμπτωμάτων. Ο πόνος είναι βύθιος και είναι δυνατόν να συνυπάρχει αίσθημα εμπλοκής στην άρθρωση ή αίσθημα υπερξαρθρήματος. Σταδιακά εγκαθίσταται αδυναμία στον ώμο και δυσκαμψία. Υπάρχουν διάφορα κλινικά τεστ που υποβοηθούν στη διάγνωση, χωρίς όμως, κανένα να έχει πολύ υψηλή διαγνωστική αξία.
Η διάγνωση είναι δυνατόν να τεθεί με τον έλεγχο με μαγνητική τομογραφία και καλύτερα με συνδυασμό μαγνητικής τομογραφίας με αρθρογράφημα, όπου έχει μεγαλύτερη διαγνωστική ευαισθησία, όμως μόνο η αρθροσκόπηση του ώμου αναγνωρίζει με απόλυτη ακρίβεια το είδος και το μέγεθος της βλάβης.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η θεραπεία των τραυματισμών της εκφύσεως της μακράς κεφαλής του δικεφάλου μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική. Η συντηρητική πρέπει να είναι η πρώτη γραμμή της θεραπείας και περιλαμβάνει ανάπαυση, περιορισμό των αθλητικών δραστηριοτήτων, λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και συστηματική εξειδικευμένη φυσική αποκατάσταση.
Επί αποτυχίας της συντηρητικής αγωγής για χρονικό διάστημα 4-6 μηνών τίθεται η ένδειξη χειρουργικής θεραπείας. Οι επεμβάσεις γίνονται κατά κανόνα αρθροσκοπικά και οι διαθέσιμες επιλογές είναι:
1. Νεαροποίηση και καθαρισμός της βλάβης
2. Καθήλωση της κεφαλής και του επιχειλίου χόνδρου με ειδικά ράμματα
3. Τενοντόδεση του τένοντα της μακράς κεφαλής στο βραχιόνιο
4. Τενοτομή
Η επιλογή της μεθόδου είναι συνάρτηση του είδους της βλάβης, της ηλικίας του ασθενούς και των απαιτήσεων του στις καθημερινές και αθλητικές δραστηριότητες. Μετεγχειρητικά απαιτείται πρόγραμμα φυσικής αποκατάστασης που εξαρτάται από το είδος της επέμβασης που έχει επιλεγεί. Το τελικό αποτέλεσμα συνήθως είναι πολύ καλό και ο ασθενής επιστρέφει στις προηγούμενες του τραυματισμού δραστηριότητες.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ν ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
