Η ΠΑΙΔΟΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΗ ΣΗΜΕΡΑ
Η Ορθοπαιδική Παίδων ή Παιδοορθοπαιδική είναι η υποειδικότητα της Ορθοπαιδικής που έχει σαν αντικείμενο την διάγνωση και θεραπεία των παθήσεων του μυοσκελετικού συστήματος στα παιδιά. Η ετυμολογία, μάλιστα της Ορθοπαιδικής οφείλεται στην Ορθοπαιδική Παίδων και πιστώνεται στον Γάλλο Χειρουργό Nicolas Andry, που το 1741 από τις Ελληνικές λέξεις “ορθός” και “παιδίον” έδωσε το όνομα στη νέα τότε ειδικότητα που είχε ως αντικείμενο την αντιμετώπιση των παθήσεων του μυοσκελετικού συστήματος. Οι μικροί μας φίλοι, έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις για τη διάγνωση και θεραπεία των προβλημάτων τους και είναι σημαντικό ότι ένας τραυματισμός ή άλλη παθολογία που δεν αντιμετωπίστηκε επαρκώς, είναι δυνατόν να έχει σαν αποτέλεσμα ένα έλλειμμα στη κίνησή που θα τα συνοδεύει σε ολόκληρη τη ζωή τους.
Τα κατάγματα στα παιδιά είναι διαφορετικά από τους ενήλικες. Καθώς ευρίσκονται σε διαδικασία ανάπτυξης, οιαδήποτε τραυματισμός έχει διαφορετική επίπτωση από τους ενήλικες και συχνά οδηγούν σε παραμορφώσεις που δεν είναι ορατές τον πρώτο καιρό. Από τη άλλη μεριά, μικρές παρεκτοπίσεις σε κατάγματα, ειδικά σε μικρότερες ηλικίας αυτοδιορθώνονται με τη διαδικασία ανακατασκευής του οστού (remodeling) και δεν πρέπει να υποβάλλεται το παιδί σε μια χειρουργική επέμβαση που δεν τη χρειάζεται.
Οι φλεγμονές στα παιδιά είναι σχετικά συχνές και γίνονται αιματογενώς, χωρίς δηλαδή εμφανές τραύμα. Είτε αφορούν οστούν (οστεομυελίτιδα), είτε άρθρωση (σηπτική αρθρίτιδα), αν η αντιμετώπιση δεν γίνει άμεσα θα υπάρχουν σοβαρές συνέπειες στο παιδί.
Οι Συγγενείς Ανωμαλίες, οι παραμορφώσεις δηλαδή με τις οποίες το παιδί γεννιέται, δεν είναι σπάνιες και η έγκαιρη και σωστή αναγνώριση είναι σημαντική για την αρτιότερη αντιμετώπισή τους. Οι περισσότερες από τις διαμαρτίες αυτές έχουν πολύ καλύτερο αποτέλεσμα αν αντιμετωπιστούν νωρίς, σε αντίθεση με τη καθυστερημένη θεραπεία. Η παλαιά αντίληψη «άσε το παιδί να μεγαλώσει λίγο και μετά να χειρουργηθεί» είναι λανθασμένη και ίσως ήταν συνέπεια της λιγότερο άρτιας εκπαίδευσης της εποχής. Σήμερα πιστεύουμε ότι μια συγγενής ανωμαλία που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με άλλο τρόπο, παρά μόνο χειρουργικά, αυτό πρέπει να γίνεται το συντομότερο δυνατόν. Μια συνδακτυλία δεν είναι σωστό να χειρουργηθεί σε ηλικία 3 ή 5 ετών, όπου είναι πιθανόν να έχουν εγκατασταθεί μόνιμες βλάβες. Διάφορες παραμορφώσεις του ποδιού, όπως είναι η ραιβοϊπποποδία και το ραιβό μετατάρσιο, αντιμετωπίζονται με τον καλύτερο τρόπο στη νεογνική και βρεφική ηλικία.
Οι παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης (σκολίωση, κύφωση) πρέπει να διαγνωστούν και να αντιμετωπιστούν έγκαιρα από τον εξειδικευμένο Παιδοορθοπαιδικό για το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα.
Άλλες παθολογίες όπως είναι η επιφυσιολίσθηση της μηριαίας κεφαλής απαιτεί ιδιαίτερη γνώση για τον Ορθοπαιδικό να τις διαγνώσει και να τις θεραπεύσει, για να αποφύγει τη πιθανότητα της μόνιμης βλάβης. Η εμφάνιση όγκων στο μυοσκελετικό σύστημα του παιδιού δεν είναι σπάνια και η καθυστερημένη διάγνωση μπορεί να έχει ολέθρια αποτελέσματα.
Σε κάθε περίπτωση αντιμετώπισης προβλήματος σε παιδί, η προσέγγιση πρέπει να είναι διαφορετική και προσαρμοσμένη στις ειδικές συνθήκες. Ο εφησυχασμός και η ανάπτυξη εμπιστοσύνης τόσο με το παιδί όσο και με τους γονείς απαιτούν ιδιαίτερους χειρισμούς.
Η εκπαίδευση στη Παιδοορθοπαική είναι πολύ σημαντική και θα έπρεπε να είναι υποχρεωτική για όλους τους ειδικευόμενους στην Ορθοπαιδική, τουλάχιστον για ένα διάστημα. Η βασική αντιμετώπιση του παιδικού τραύματος είναι υποχρέωση κάθε Ορθοπαιδικού και τουλάχιστον η διάγνωση της βλάβης, η άμεση αντιμετώπιση και η ένδειξη διακομιδής σε εξειδικευμένο κέντρο, όταν αυτό απαιτείται, πρέπει να είναι σε γνώση όλων. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, η εκπαίδευση των ειδικευόμενων της Ορθοπαιδικής στην Παιδοορθοπαιδική από υποχρεωτική 6 μηνών που ήτανε παλαιότερα, σήμερα είναι προαιρετική και διάρκειας μόνο 4 μηνών.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ν ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
