Παναγιώτης Γιαννακόπουλος

Διατομές Εκτεινόντων

Αρθρίτιδα Βασικής Άρθρωσης του Αντίχειρα

 

ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ ΕΚΤΕΙΝΟΝΤΩΝ ΤΕΝΟΝΤΩΝ

(EXTENSOR TENDON INJURIES)

Η έκταση του καρπού και των δακτύλων επιτυγχάνεται από τον εκτατικό μηχανισμό, ένα πολύπλοκο και ευαίσθητο στους τραυματισμούς σύστημα. Συμμετέχουν σ’ αυτό, πολλές κινητήριες μονάδες (μακροί εκτείνοντες, μεσόστεοι), με αλληλοεπιδράσεις μεταξύ τους, αλλά και με τους καμπτήρες μύες και τένοντες.

Περιγράφοντας, συνοπτικά το σύστημα του εκτατικού μηχανισμού θα αναφέρουμε τους μακρούς εκτείνοντες μύες και τους μεσόστεους. Οι μακροί εκτείνοντες βρίσκονται στο αντιβράχιο και η έκταση του καρπού επιτυγχάνεται από τρείς μύες (κερκιδικός βραχύς και μακρός εκτείνων τον καρπό καί  ωλένιος εκτείνων τον καρπό). Η έκταση των δακτύλων (πλήν του αντίχειρα) επιτυγχάνεται από τη δράση του κοινού εκτείνοντος τους δακτύλους, ενώ ο δείκτης και το μικρό δάκτυλο έχουν επιπλέον έναν εκτείνοντα (τον ίδιο εκτείνοντα του δείκτη και του μικρού δακτύλου). Οι μακροί αυτοί εκτείνοντες καταφύονται στην βάση της μεσαίας φάλαγγος των δακτύλων. Ο αντίχειρας έχει αυτόνομη λειτουργία στη έκταση που επιτυγχάνεται με τρείς μύες (μακρός απαγωγός, βραχύς και μακρός εκτείνοντας). Οι μεσοστέοι βρίσκονται στην ραχιαία επιφάνεια της παλάμης, πορεύονται κατά το μήκος της ωλενίου και κερκιδικής πλευράς των δακτύλων , ενώνονται μετά το μέσον της β΄ φάλαγγος και καταλήγουν στην ονυχοφόρο.

Η έκταση της α΄ φάλαγγος επιτυγχάνεται από τους μακρούς εκτείνοντες των δακτύλων (κοινό και ίδιους). Η έκταση της β΄ φάλαγγος από τον κοινό εκτείνοντα και τους ραχιαίους μεσοστέους μύες, ενώ η έκταση της ονυχοφόρου φάλαγγος επιτυγχάνεται από την κατάληξη των μεσοστέων μυών. Οιαδήποτε διαταραχή στην αρμονική αυτή συνεργασία, επηρεάζει την σωστή λειτουργία της κάμψεως – εκτάσεως των δακτύλων.

Διατομή στοιχείων ή ολόκληρου του εκτατικού μηχανισμού στα δάκτυλα είναι σοβαρός τραυματισμός, καθώς η μη σωστή έγκαιρη αποκατάσταση είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσει σε μόνιμες παραμορφώσεις (Mallet finger, Boutonniere, ή Swan neck deformity). Δεν είναι τυχαίο που αρκετοί χειρουργοί του χεριού, θεωρούν τις βλάβες του εκτατικού μηχανισμού, σοβαρότερες και πλέον δύσκολες στην αντιμετώπιση απ’ αυτές των καμπτήρων τενόντων. Ιδιαίτερα εάν o τραυματισμός είναι στο επίπεδο των δακτύλων και συμμετέχουν κακώσεις και στα υπόλοιπα ανατομικά μόρια (οστά, δέρμα κ.λ.π.), η αποκατάσταση είναι ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς η δημιουργία μετατραυματικών συμφύσεων θα οδηγήσει σε σοβαρού βαθμού δυσκαμψία του δακτύλου.

 

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Διατομή σε οιαδήποτε σημείο του εκτατικού μηχανισμού οδηγεί σε απώλεια εκτάσεως του ή των δακτύλων. Ανάλογα με το επίπεδο της διατομής είναι και η κλινική εικόνα.

Η κλινική εξέταση κατά κύριο λόγο είναι αρκετή για τη διάγνωση. Καθώς, όμως, υπάρχει πάντα η πιθανότητα της μερικής διατομής που θα εξελιχθεί σε πλήρη ρήξη χωρίς την κατάλληλη προφύλαξη και θεραπεία, κάθε τραύμα στη ραχιαία επιφάνεια του χεριού, πρέπει να διερευνάται χειρουργικά.

Ο περαιτέρω έλεγχος με υπερηχογράφημα, ή μαγνητική τομογραφία κατα κανόνα δεν ενδείκνυται, εκτός ειδικών περιπτώσεων.

 

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η θεραπεία των τραυματισμών των εκτεινόντων τενόντων είναι κανόνα χειρουργική. Συντηρητική θεραπεία μπορεί να επιλεχθεί μόνο στις περιπτώσεις αποσπαστικής βλάβης του εκτατικού μηχανισμού από την ονυχοφόρο φάλαγγα (mallet finger). Κεντρικότερα των μετακαρπο – φαλαγγικών αρθρώσεων (των αρθρώσεων δηλαδή που ενώνονται τα δάκτυλα με την παλάμη), η αποκατάσταση της συνέχειας των εκτεινόντων επιτυγχάνεται με άμεση αποκατάσταση (Τ-Τ συρραφή) σε άμεσους τραυματισμούς, και με τενόντιο μόσχευμα ή τελικοπλάγια συρραφή στους υγιείς τένοντες σε περιπτώσεις χρόνιων τραυματισμών. Ο χρόνος ακινητοποίησης είναι 3-4 βδομάδες και η ακινητοποίηση συμπεριλαμβάνει όλα τα δάκτυλα, ακόμα και τον καρπό. Το αποτέλεσμα σε ένα τέτοιο τραυματισμό, συνήθως είναι άριστο και η λειτουργία του χεριού επανέρχεται πλήρως.

Η διατομή του εκτατικού μηχανισμού στο επίπεδο των δακτύλων απαιτεί περισσότερο εξειδικευμένη χειρουργική προσέγγιση. Η αποκατάσταση πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν πιο ανατομική και με ατραυματική τεχνική. Η συνύπαρξη κατάγματος, ή δερματικής βλάβης και ελλείματος περιπλέκει περισσότερο τη θεραπεία, με την οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί το κάταγμα, ο τραυματισμός του εκτατικού μηχανισμού και του δέρματος, ταυτόχρονα στο ίδιο χειρουργείο. Στις περιπτώσεις αυτές είναι καθοριστικής σημασίας η έγκαιρη και κατάλληλη φυσιοθεραπευτική αγωγή, που πιθανόν να απαιτηθεί η συνέχισή της για αρκετούς μήνες. Κατά την περίοδο αυτή η ενεργητική συμμετοχή του τραυματία είναι πολύ σημαντική για τη καλύτερη έκβαση. Συμπληρωματικές επεμβάσεις, όπως είναι η τενοντόλυση, ακολουθούν σε υψηλό βαθμό τις κακώσεις αυτές. Θα πρέπει να τονιστεί, ότι η πρωτοπαθής κατά το δυνατόν πιό άρτια αντιμετώπιση, καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το τελικό αποτέλεσμα.

 

 

 

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ν ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

 

 

Share on facebook
Facebook
Share on google
Google+
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn
Share on pinterest
Pinterest
Αρχική

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ν. ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟΣ,  ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΧΕΡΙΟΥ - ΑΝΩ ΑΚΡΟΥ

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin
Share on email